domingo, 3 de junio de 2007

Iso está mal, está moi mal!



Mientras estudiaba inglés, se me venían a la mente millones de preguntas a la cabeza:

  • ¿De verdad se cree B.M. que me voy a CHAPAR varias listas de 15 verbos para arriba sin ton ni son?
  • En el caso de que me los chapara, ¿se me iban a quedar en la cabeza?
  • Si por algún casual entraran en mi cabeza, ¿cuánto tiempo durarían ahí?
  • Como futura traductora con material de trabajo (diccionarios), ¿cree que es completamente necesario que me sepa de memoria las preposiciones que van con cada verbo?

No me parece ni justo ni un buen método para aprender un idioma tener que memorizar palabras sueltas sin que vengan a nada. No es nada útil ni beneficioso para un cerebro. A saber la de neuronas que se pierden al chaparse tanta palabra junta! Es un malgaste de energía ura y dura.

La verdad, no lo entiendo, si cambiasen de metodología y se dejasen de tonterías, verían unos mejores resultados en cuanto a todo.

Así que bueno, mientras nadie se preocupe por la educación...

Eso sí. Que luego no se vengan quejando de la calidad de los trabajos. Culpa del sistema (siempre quise decir eso).

2 comentarios:

Subterranean Homesick Blues dijo...

Escupe ao sistema e nunca deixes de protestar!
(Sempre me gustou dicir iso ^^)


Totalmente de acordo contigo, arg.


E mentres escribo, Sabina dime: y el billete de ida a otro planeta...

:*****

Anónimo dijo...

Apuf.
Onte estaba morrendo de aburrimento na miña habitación, cando se me parou a vista na estantería e (re)descubrín un libro de Javier Marías traducido ó inglés (un día destes cóntoche por que o teño xDDD). Empeceino a ler e acordeime de cando, dous anos atrás, o intentara. Da outra vez fixerame falta buscar miles e millóns de palabras no diccionario e, misteriosamente, onte entendía todiño (a excepción dalgúns palabros que seguro que se inventou a traductriz xD). Con toda esta parrafada inmunda o que estou pretendendo dicir é que me sentín realizada por vez primeira en 2 ANOS (que se di pronto), e comprendín que aínda que pensase que ultimamente todo é frustrante e non aprendemos nada, no fondo, moi moi moi moi no fondo, sempre aprendemos algo =)

(Que conste que con isto non fago apoloxía dos métodos de ensino de Mrs. Guante Blanco, máis ben todo o contrario. Se aprendemos algo é porque nos o intentamos, non porque eles sexan grandes docentes)

He dicho.

:*****************