
Estoy harta de los traductores frustrados que no traducen y se dedican a escribir libros sobre temas q todos conocemos en el fondo de nuestro corazon y que le dan mil vueltas pa liarnos y se autoparafrasean.
Odio tener que quererte hasta el punto de no poder respirar (y que tú no me quieras así, claro).
No me gusta tener tanta hambre y tener que esperar a todo el proceso de cocinar para poder comer.
No quiero que me duela la cabeza y tener que leerme las mierdas de lecturas de Anapereiraquenosirvenparanadayencimameroncanlamalangadeunaformamuysubversivayasquerosa).
Y además ODIO la lluvia y no para de llover.
Encima me cae fatal el señor ese flipao de Factor X feo estúpido (como no tengo un ejemplo claro de su horrible personalidad, no puedo insultarle de otro modo).
No quiero estar sola en Rennes y sólo me voy a encontrar con gente des-afín.
3 comentarios:
Y yo odio que me rajes por buscar IPs en Google, y que digas Víiiiiiictor a todas horas por la ventana, y que me recites canciones y que no veas al pornochacho onírico verde fosforitil, y que me pongas mil millones de veces seguidas rilait ma faiar.
Pero te ailovio more than the little pesets :*************
(sí que habrá xente a-fín, serafín!) ^^
Diosmíodelamorhermoso, cuánto te entiendo a veces...
Yo me voy con un chico-mago.
Tequierotequiero!
Non sabes qué xente vas atopar, Crixu-de-mi-vida. Aínda que por un lado é mellor que sigas pensando así, porque ás veces pensas que algo vai ser terríbilis e é cando resulta todo o fantasticamente contrario.
Ademais, The Lauras y yo (que te soy The Maraina), estaremos un pouco máis arriba á dereita, e verémonos, e o máis importante: falaremos moito por teléfono porque só iso nos sairá medianamente barato. Y algo es algo.
Publicar un comentario